piątek, 30 grudnia 2016

BAKALLAND, Love Las



Jak to mówią:  „święta, święta i po świętach”. Sporo w tym racji jest, bo tak naprawdę więcej jest samego przygotowywania, niż świąt. A już jutro Nowy Rok (dla tych mniej poinformowanych xd)! A ja tradycyjnie jestem chora (tak dokładnie- TRADYCYJNIE) i niestety chyba nici z wyjściem na miasto a przede wszystkim nici z jutrzejszego treningu ( łyżwiarze łączmy się). No cóż, trochę w tym mojej winy, bo z gorączką władowałam się na konia, zgrzałam i tak wyszłam na dwór (ale to jeszcze nic- moja trenerka kiedyś jeździła ze złamaną nogą) i w ten sposób się doprawiłam.  Dla mnie zaczyna się kiepsko, ale Wam moi drodzy życzę, aby 17 okazała się szczęśliwą liczbą, samych sukcesów i duuużo uśmiechu.

Musicie mi wybaczyć te okropne zdjęcia (są naprawdę straszne), ale aparat ogłosił strajk.
Dziasiaj przekąska, która chyba miała odgrywać rolę zdrowej, tylko po wizycie w fabryce coś nie wyszło i tak się składa,  że nigdy w życiu bym o niej tak nie powiedziała. Mowa o love las'ie firmy bakalland, czyli jak pisze producent "połączenie żurawiny z sokiem z jagód oraz prażonego migdała muśniętego białą czekoladą z różaną otoczką" (i tu od razu powiem, że z całego tego opisu na początku przyswoiłam tylko słowa "żurawina", "migdał" i "biała czekolada". Mówię to, żeby usprawiedliwić swoje późniejsze zdziwienie).


Zapach, towarzyszący otwarciu opakowania jest owocowy, ale taki trochę nijaki.

Zacznę od migdała, a raczej od tego, co go otacza. Producent pisze, że ma być to biała czekolada. Przeżyłam lekki szok bo okazała się być... fioletowa. Jest ona faktycznie tłusta, delikatnie maślana, słodka i... owocowa? Nieee... co to jest? Coś dziwnego, niezidentyfikowanego, ale chyba owocowego. Może to żurawina? Nie mam pojęcia, ale z pewnością nie smakuje to dobrze. Jest po prostu okropnie sztuczna i tyle. Co do migdała to obawiałam się, że będzie stary, zatęchły. W rzeczywistości dostałam lekko rozmiękłego, ale słodkiego orzecha. Bez szału, ot zwykły migdał.

Kolejnym etapem jest żurawina (którą ubóstwiam). Jeszcze przed zjedzeniem byłam przekonana, że dużo o niej nie napiszę, bo w końcu żurawina to żurawina i chyba nie trzeba jej jakoś dokładniej opisywać. Och jak się przeliczyłam. Zacznijmy od tego, że nie jest ona przesuszona i twarda, ale mięciutka i gumowata, co działa na jej korzyść. Po chwili dotarło do mnie, że nie czuję kwasku, który zawsze towarzyszy temu owocowi. Jest za to słodycz, która zupełnie mi tu nie gra. Ogólnie po chwili poczułam też że oprócz słodyczy sam smak mi tu nie gra- okropnie sztuczni i dziwny, niemający nic wspólnego z tym czym miał być, czyli sokiem z jagód. W tym oto momencie niepewnie zerknęłam na skład. Ach no


tak. Sok z jagód. Oooo i jak się okazuje ta biała czekolada była owocowa, czego ja się tu dowiaduję. W takim razie zacznijmy od początku: substancja jest żelowata i tak naprawdę nie ma nic wspólnego z jagodami. Przypomina trochę ten wsad z jagodowej fantazji. Jest słodki, ale nie za i diabelnie sztuczny. Z zewnątrz jest owinięty zwykłą żurawiną.

Podsumowując, całość jest sztuczna i... po prostu sztuczna. Mogło być to dobre w swojej prostocie, czyli według moich założeń: prażony migdał w białej czekoladzie i żurawina, a tak to z całej tej mieszanki tylko migdal mi smakował.
Produkt zdecydowanie nie jest wart swojej ceny. Zdecydowanie nie polecam.

Skład:
żurawina z sokiem z jagód 60% (żurawina 55%, cukier, koncentrat soku winogronowego, koncentrat soku jagodowego 0,4%, regulator kwasowości: kwas cytrynowy; aromat, olej słonecznikowy), migdał prażony w białej czekoladzie 40% (migdał 70%, biała czekolada 29,9% (cukier, mleko pełne w proszku, tłuszcz kakaowy, emulgator: lecytyny (z soi); aromat, proszek owocowy), barwniki: czerwień buraczana, błękit brylantowy, maltodekstryna, skrobia ryżowa
Produkt może zawierać gluten, orzeszki ziemne, inne orzechy oraz sezam.


                       Gdzie kupiłam: Biedronka
                       Cena: 3,69zł (za 50g)
                        Ocena: 4/10
Wybaczcie za chaos w tym wpisie, ale mam 38 stopni gorączki xd

piątek, 23 grudnia 2016

SMAKIJA, pudding z kokosem

Święta, święta! Wigilia już jutro, a ja kompletnie nie czuję tego świątecznego nastroju :/. Nie wiem jak Wy, ale ja się jeszcze nie zaczęłam jakoś bardziej przygotowywać. Za to jutro mam bardzo napięty harmonogram: z rana trening sportowy, potem wracam szybko do domu i biorę się za pieczenie ciast na niedzielę, robię końcowe porządki, jakieś sałatki, kurczaki itp. a potem wigilia u dziadków na 16. Teraz zaczynam mieć wątpliwości, czy na pewno się ze wszystkim wyrobię :/.
Chciałabym na początku życzyć Wam spokojnych, wspaniałych świąt, spędzonych w rodzinnym gronie. Warto w tym czasie zamiast biegać w kuchni, przystanąć na chwilę i zastanowić się, po co tak naprawdę to wszystko. Doceńmy ten czas spędzony z najbliższymi, nawet gdy czasem nie jest tak idealnie, jakbyśmy chcieli. Pomyślmy o dzieciach, które w tym dniu po raz pierwszy widzą ciepły posiłek. Chodzi mi o to, żeby docenić to, co mamy i jak najlepiej z tego skorzystać. Jeszcze raz wesołych!!!!

W takim razie, możemy już przejć do samej recenzji. Dzisiaj chcę zaprezentować Wam deserek prosto z lodówki: smakija pudding z kokosem. Osobiście nie lubię recenzji jogurtów i tym podobnych. Zawsze omijam je szerokim łukiem. Nie wiem czy Wy je lubicie, ale że akurat jadłam i wpadłam na pomysł zrobienia zdjęć, to postanowiłam go opisać. No to do dzieła.

Smakija kojarzy się przede wszystkim z kaszkami (które uwielbiam) :). Jednak tym razem mamy do czynienia z puddingiem ,czyli (chyba) gęstszym budyniem. Dodatkowo ma być kokosowe. Może być pysznie, ale czy na pewno?

Samo opakowanie jest śliczne;). Bardzo mi się podoba biały z delikatnymi akcentami fioletu.
Zacznijmy może od konsystencji: gęsty, sztywny, kremowy budyń. Nie wiem czemu, ale spodziewałam się tu ataku wiórków kokosowych, jednak nie znalazłam ich. Serek (pozwólcie, że to dzisiaj będzie naszym synonimem do słowa "budyń") był idealnie gładki i lekko tłustawy. Jeśli miałabym go z czymś porównać, to z deserkiem o nazwie paula. Pamięta ktoś?  Od razu przypomniała mi się ta piosenka z reklamy: "bo pauli każda z łat, ma inny pyszny smak. Wanilia, czekoada, orzech, to deser w łaty odjazdowe" xd.

Co do samego smaku to był on idealnie mleczno-kokosowy. Wydawało mi się, że dostałam zwyczajnie zagęszczone mleko kokosowe (takie prawdziwe). Dodatkowo nie było to ani odrobinkę przesłodzone (co w przypadku tego typu deserków zdarza się zbyt często). W sumie chyba nie ma tu nic więcej do napisania, bo żaden inny, nachalny smak nie przeszkadza nam w jedzeniu. Jakieś cudo to to nie było, ale myślę, że będę często do niego wracać.

                 
                              Gdzie kupiłam: Carrefour
                              Cena: nie pamiętam
                              Ocena: 8/10

Jeszcze jeden (już ostani) raz życzę Wam wszystkiego najlepszego!!!




wtorek, 20 grudnia 2016

HERSHEY'S, Reese's white

Dzisiaj miałam wenę na pisanie, a przede wszystkim na jedzenie. Nie dodaję postów zbyt często, nie dlatego, że mi się nie chce, czy coś w tym stylu. Ja po prostu zupełnie nie mam ochoty na słodkie. To jest koszmarnie frustrujące, bo przed założeniem bloga nie miałam z tym problemów, a teraz...
Za to miewam i takie dni, że już po wstaniu z łóżka wiem, że będę chciał


a słodyczy. Dzisiaj był taki dzień, więc mam dla Was aż trzy recenzje :), które stopniowo będą się pojawiać.

Ostatnio, będąc w Warszawie, pozwoliłam sobie zajrzeć do Kuchni Świata. Można tam spotkać między innymi zagraniczne łakocie. Tym razem skusiłam się na produkt baaardzo dobrze znany, ale nie chciałam kupować ponownie klasycznej wersji. Tym razem sięgnęłam po znienawidzoną przeze mnie białą czekoladę. Nie przedłużając, oto przed Wami reese's white, czyli nadzienie z masła orzechowego, oblane grubą warstwą czekolady.


Zacznę bez ogródek: nienawidzę opakowania klasycznej wersji. Jak jeszcze to "white" jest w miarę do zniesienia, bo biały kolor jakoś to wszystko ratuje, tak klasyki nie znoszę (ten obrzydliwy pomarańcz, fuj).

Jeśli chodzi o zapach, to oczywiście uderza w nas aromat orzeszków. Oj już mi ślinka pociekła. Wnętrze ukazuje nam dwie niby babeczki zawinięte od spodu w niby papilotkę. Powiem szczerze, że jest to dosyć pomysłowe i oryginalne.
Kolejnym etapem miało być już samo smakowanie czekolady. Wzdrygnęłam się dwa razy, wzięłam głęboki wdech, potem wydech i jeszcze raz wdech. Wiedziałam, czym może grozić ten test: cukrzycą. Tutaj zrodziło się pytanie: co mną kierowało, biorąc ten produkt do ręki? Na prawdę nie mam pojęci, ale jak już kupiłam to... no i w końcu jest to reese's, czyli boski wytwór firmy hershey's
Czekolada jest giętka, nawet bardziej niż lekko nadpuszczona milka. Taka typowa plastelinka. Nie rozpuszcza się w palcach, za to na języku robi to szybciutko. Przede wszystkim jest ona słodka i tak naprawdę nie ma nic wspólnego z takimi typowymi białymi czekoladami, jakie jadam (kiedyś jadalam) na co dzień. Zwyczajnie słodka i nic więcej, żadnego konkretnego smaku. Ostatecznie doszłam do wniosku, że nie jest aż tak słodka i ogólnie do zniesienia, ale nie jest to smak marzeń.

Zupełnie inaczej ma się sprawa z nadzieniem, które jest po prostu boskie. Czuć masło orzechowe i coś jeszcze. Tak właściwie nawet nie umiem dokładnie opisać, jak ono smakuje. Na pewno jest dużo bardziej słone, niż to pospolite ze słoiczka, ale też jest dużo bardziej słodkie. Jestem w stanie powiedzieć, że to w konkursie "gdzie sypnęli więcej cukru", zdecydowanie czekolada przegrała z nadzieniem- to ono tutaj mogło zamulić. Jednak była to przyjemna słodycz i równoważyła się ze smakiem słonym. Ogólnie, nie było ono gładkie i tłuste, co wydaje się dziwne (no bo w końcu masło orzechowe musi być tłuste), ale takie jest właśnie reese's. Było ono pełne drobnych orzeszków.

Zdecydowanie należę do fanów tych "babeczek". Powiem szczerze, że przez moje uprzedzenie do białych wyrobów, byłam bardzo negatywnie do tego produktu nastawiona, ale tak naprawdę nie było aż tak źle. Znaczy nigdy już więcej nie zamienię klasycznej wersji na tą, ale nie plułam, nie zwróciłam, więc można powiedzieć, że jest ok xd. W sumie to nie było nawet za bardzo przesłodzone. Poza tym, jest to reese's, które jest boskie samo w sobie. Jednak dla tych zainteresowanych zakupem mówię, że wolałabym ciemną wersję.


                             Gdzie kupiłam: Kuchnie Świata
                             Cena: 6,50zł (za 2 babeczki)
                             Ocena: 8/10 (daję tak mało, przez porównanie z klasykiem)

Nie myślałam, że ten wpis będzie aż tak długi :O. No nic, mam nadzieję, że dotrwacie :)

środa, 14 grudnia 2016

OLZA, Prince Polo kokosowe

Dzisiaj mam dla Was produkt, kojarzący mi się z latem (tak, aby przełamać te zimowe klimaty), ponieważ właśnie wtedy był dostępny. Obecnie nigdzie go nie ma. Była to limitowana edycja, jednak jestem przekonana, że kiedyś jeszcze się pojawi, więc uważnie się przyglądajcie :)

Prince polo kokosowe- wiele bloggerek już o nim pisało, ja nie miałam z nim nigdy do czynienia, ale czytałam baaardzo pozytywne opinie. Wafelek, przekładany kremem kokosowym, oblany biał... a nie!!! Mleczną czekoladą- czyli przeciwieństwo sławnej princessy. Ciężko było mi sobie wyobrazić taki wafelek w czymś innym, niż ten biały odrażający twór, bezczelnie przyjmujący miano "czekolady" (przepraszam fanów).

 Opakowanie jest przepiękne. Kupiło mnie od razu. Piękny niebieski kolor idealnie łączy się z orzechem. Całość przywodzi na myśl jakieś egzotyczne kraje i na chwile pozwala odpłynąć. Już już, wracam na ziemię :)
Od razu po otwarciu, wyraźnie daje o sobie znać zapach kokosu.
  No to tak: wafelek, jak wafelek, był kruchy i dobrze wypieczony. Co do nadzienia, nie było ono ani suche, ani tłuste. Takie idealne. Było za to słodkie i baaardzo kokosowe. W sumie, nie różniło się praktycznie niczym od tego w księżniczce. Zdecydowanie go nie poskąpili, co widać po przekrojeniu.



Jedyne do czego mam zastrzeżenia to ta czekolada- potwornie słodka i jeszcze bardziej tłusta. W palcach rozpuszczała się w tępie ekspresowym i rozpuszczała się w ustach. Tylko ta tłustość. Ona była wręcz margarynowata. Wiadomo, nie doszukałam się tu kakao, ale to było do przewidzenia, biorąc pod uwagę to, że miała być ona mleczna. W sumie w połączeniu z tym wszystkim, nie przeszkadzała aż tak bardzo. Nadawała tylko większej słodyczy i robiła błotko. Co do jej wyglądu, to mam wrażenie, że jest dużo jaśniejsza, niż normalnie. Taka wręcz kremowo-kawowa.

Podsumowując: być może mógłby być odrobinkę mniej słodki. Tłuszcz czekolady później gdzieś zanikał, myślę, że pod wpływem suchego wafelka. Wydaje mi się, że mógłby godnie powalczyć z princessą i zastanawia mnie, dlaczego jeszcze nie wprowadzili go do stałej oferty. Na początku nie wyobrażałam sobie tego połączenia z mleczną czekoladą, ale tutaj zdaje egzamin. Wafelek na prawdę bardzo mi smakował.


                                              Gdzie kupiłam: sklep na wsi, nieznanego pochodzenia xd
                                              Cena: Cyba coś koło 1.30zł
                                              Ocena:  7/10

środa, 7 grudnia 2016

CADBURY fudge

Ogólnie bardzo rzadko robię zakupy w biedronce. Z niewyjaśnionych przyczyn bardziej preferuję lidla, jednak parę tygodni temu WYJĄTKOWO zajrzałam do marketu spod znaku owada xd. Przystanęłam tam, na chwilkę, aby pooglądać produkty promocyjne i... cóż moje oczy widzą? Czy to jest Cadbury? Niewiele myśląc, szybko złapałam urocze pudełko (jeszcze by mi je ktoś zabrał) i pobiegłam do kasy. Myślę, że określenie "niewiele myśląc' jest jak najbardziej trafne, bo w tym całym oszołomieniu nie zobaczyłam nawet, jakie produkty są tam umieszczone :). Na szczęście, jak się później okazało, nie miałam czego żałować, bo zawartość była wręcz strzałem w dziesiątkę.
tak wygląda całe opakowanie, zawierające 6 elementów

A tutaj mamy wnętrze, które skrywa :)
Tak więc na pierwszy ogień poszedł batonik, o nazwie fudge, czyli karmelowy nugat oblany czekoladą. Od razu skojarzył mi się z czymś klejącym i mocno słodkim. Zobaczmy, jak było naprawdę.

  Zacznę od samego wyglądu batonika. Jest on smukły i ogólnie niewielkich rozmiarów. Samo opakowanie raczej mnie nie zachwyciło. Zwyczajnie mi się nie podoba :P. No ale nie oceniajmy książki po okładce.

  Zapach, który wydobywa się po odchyleniu papierka jest delikatnie mleczno-karmelowy, nieziemski. Zapowiada się całkiem, całkiem.
  Po przełamaniu trochę mnie zaskoczył, bo nie przeczytałam etykietki i myślałam (ja byłam tego pewna), że będzie to odpowiednik naszego twixa a tu nie ma ani ciasteczka, ani karmelu. Jest za to nugat. Oczy mi trochę posmutniały, bo nie jestem fanką batoników z nugatem :/. Od marsa mnie wręcz odrzuca.

  Zacznę od  czekolady. Jest ona delikatna w smaku- słodziutka, mleczna, odpowiednik naszej milki, ale chyba odrobinę mniej słodka. W konsystencji kremowa i rozpuszczająca się w "błotko". Krótko mówiąc, bardzo przyjemna w odbiorze.

  To teraz czas na nugat :). Zatarłam rączki (wiedziałam, że może być ciekawie) i położyłam nadzienie na język. Pierwsze co- karmel. Jedliście kiedyś czekoladę karmelove od wedla? To jest właśnie taki karmel, czyli kremowy, odrobinkę zajeżdżający białą czekoladą. Ono w sumie bardziej idzie w toffi, niż w karmel. Jest obłędne. Odrobinkę przeszkadzała mi słodycz, bo tej znalazło się tu sporo, ale dało się to jakoś przebaczyć. Jeśli chodzi o samą konsystencję, to było to identyczne jak milky way, klejące się do zębów, ciągnące a zarazem łatwe do oderwania.


Moim zdaniem, batonik baardzo przypomina milky waya, ale pięć razy lepszego. Przede wszystkim smakuje jak toffi. Pomimo początkowego niedosytu, ze względu na jego niewielki rozmiar, teraz widzę, że większego bym nie dojadła. Niby jest on taki niepozorny, ale skutecznie zasłodził mnie na cały dzień. Przez to zacukrzenie odejmę mu trochę punktów.


                    Gdzie kupiłam: Biedronka
                    Cena: 9,99zł za całą paczuszkę (3 batoniki i 3 małe czekoladki)
                    Ocena: 8,75/10


Myślę, że w najbliższym czasie na blogu mogą pojawić się pocky bananowe i o smaku matchy. Tak więc do następnego :*





czwartek, 1 grudnia 2016

KRAFT Philadelphia milka

     Nie wiem jak Wam, ale mi listopad zaczynał już dawać w kość. Nie ma nic gorszego, niż  mieszanka: skrócony dzień+deszcz+zimno+jeszcze więcej deszczu. Brrr, coś okropnego. Na szczęście ten miesiąc upłyną mi wyjątkowo szybko, nawet nie wiem kiedy. Teraz przynajmniej jest śnieg i świat wydaje się weselszy.

Jeszcze nigdy nie miałam okazji spróbować serka philadelphia. Często spotykałam się z ta nazwą w przepisach. Nie tak dawno w lidlu była promocja na te serki. Na podstawową wersję się nie skusiłam, bo pomimo promocji, cena dalej mnie odrobinkę przerażała, ale zakupiłam wersję czekoladową, którą dzisiaj Wam przedstawię.

Przede wszystkim chciałabym zacząć od konsystencji. Serek jest kremowy i na tyle gęsty, że można go porównać do kremowej galaretki. Po wzięciu na łyżeczkę nie rozpływa się i pozostaje w takim stanie.
Ogólnie na języku serek gładko rozpływa się w ustach.

Jeśli o smak chodzi, to spodziewałam się... w sumie sama nie wiem czego, ale na pewno nie tego co dostałam. Żeby nie było, to zostałam zaskoczona bardzo pozytywnie. Przede wszystkim było tam czuć kakao. Otworzyłam szeroko oczy w zdziwieniu. Spodziewałam się, że to będzie po prostu słodkie i tyle. A tu taka niespodzianka :). Fakt, było to słodkie, jednak nie tak jak przykładowo nutella. Na początku nawet nie poczułam cukru, dał on o sobie znać dopiero przy trzeciej łyżeczce. Dodatkowo, gdzieś w tle pojawia się kwaskowaty i leciutko słonawy posmak.

 Jeśli chodzi o to, czy serek smakował, jak tabliczka milki, hmmm... raczej tak. Smakowało, jak milka, do której przez przypadek zostały dodane cztery, nadprogramowe łyżeczki kakao. Och ideał. Gdyby produkowali takie tabliczki, stałabym się fanką milki :).

Zdecydowanie jest to idealny zamiennik nutelli, której nie dość, że nie lubię, to jeszcze jest dużo bardziej naszprycowana chemią, no i oczywiście jest mdląco-słodka. Tutaj mamy dużo mniej kaloryczny serek, z kakao, które wyraźnie daje o sobie znać i nadaje mu wytrawny charakter. Na drugi dzień próbowałam posmarować nim naleśniki i dodać do tego banana. To-było-niebo. Zdecydowanie polecam Wam go spróbować, szczególnie jeśli traficie na promocję.


Skład:  Ser twarogowy 52%, [mleko, białka mleka, śmietanka, sól, substancje stabilizujące (mączka chleba świętojańskiego, karagen), regulator kwasowości (kwas cytrynowy)], cukier, miazga kakaowa, tłuszcz kakaowy, mleko odtłuszczone w proszku, kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu, tłuszcz mleczny, serwatka w proszku, emulgator (lecytyna sojowa), substancja stabilizująca (E466), wanilina.


               


               Gdzie kupiłam: lidl
               Cena: 4,99zł (promocja)
               Ocena: 10/10



czwartek, 24 listopada 2016

RITTER SPORT Olympia

Hej wszystkim! Wracam po chwilowej przerwie. Tylko nie pomyślcie, że już o tym blogu zapomniałam, co to, to nie. Szczerze mówiąc blogowanie jest dla mnie ogromną przyjemnością i nawet nie zdajecie sobie sprawy ile radości daje mi pisanie. Pomimo, że zdaję sobie sprawę z tego, że prawdopodobnie nie wychodzi mi to najlepiej i dużo osób tu nie zagląda, to traktuję to jako osobisty dziennik, czy coś w tym stylu. Zresztą już od dłuższego czasu, czytając wypociny innych użytkowniczek, obiecałam sobie, że i ja tak będę :). No i udało się i żeby nie było nie mam zamiaru tego porzucić.

Dzisiaj mam dla Was coś o czym kiedyś było głośno, a teraz wszystkim ten szał miną. Jeśli o mnie chodzi, to chciałabym wypróbować jak najwięcej smaków, ale bez zbytniego parcia. Mówię o czekoladach Ritter Sport. Tym razem będzie to Olympia: mleczna z nadzieniem jogurtowo-miodowym i orzechami.

Na pierwszy rzut poszła czekolada, w której o dziwo udało mi się wyłapać kakao. Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się tego, myślałam, że będzie bardziej milkowata. I nawet nie była za słodka. Porównując z ostatnią tabliczką- jogurtowo-jeżynową, to ta była wręcz wytrawna :D.



Dalej jest nadzienie, co do którego miałam ogromne oczekiwania. Już sobie wyobrażałam ten cudowny, anielski wręcz smak. No i niestety zawiodłam się. Próbowałam wyłapać w nim jakiś konkretny smak (śmietanka, wanilia, cokolwiek), jednak nie udało mi się. Było zwyczajnie słodkie i tłuste. Tyle. Dopiero póżniej poczułam coś kwaśno-gorzkiego i jakby pomarańczowego zarazem. Myślę, że to miał być miód, ale nie powiem, żeby mi go przypominał. Jednak to nie koniec, bo nie jest ono jednolite- ma kawałeczki orzechów, które w moim odczuciu mogłyby mieć odrobinę mniej zatęchły smak, i kawałki płatków (chyba kukurydzianych). Nie posiadały one konkretnego smaku (a może i tak, w każdym razie ja go  nie poczułam)m, ale rewelacyjnie chrupały. Nie były rozmiękłe, czy coś w tym styli i za to duży plus.


Podsumowując, miałam co do niej chyba za duże oczekiwania. Była to jedna z tych "must have", a okazała się... zwyczajna. Jednak pomimo wielu wad, muszę powiedzieć, że cała kosteczka była przyjemna- nieprzesłodzona, ale chyba odrobinę za mało konkretna.


       Gdzie kupiłam: dostałam, ale w Polsce tego raczej nie ma
       Cena: ^
       Ocena: 7,5/10

Lecę do stajni, dzisiaj mam mieć trening skokowy i bardzo się z tego powodu cieszę :). Do następnego!

sobota, 12 listopada 2016

MAGNETIC, baton mleczny

Są dwie rzeczy, które kocham najbardziej na świecie. Pierwszą z nich jest jazda konna (o której może rozpiszę się kiedy indziej), a drugą góry. Zdecydowanie nie wyobrażam sobie wakacji nad morzem. Musi byś wysoko i koniec :). Wspaniałe jest to, gdy po blisko czterogodzinnej wspinaczce mogę stanąć na szczycie i podziwiać te widoki. To buduje to też charakter- momentami trzeba zacisnąć zęby, aby osiągnąć coś niezwykłego, pięknego. Aby dojść do celu. Tak wygląda życie-jest ciężkie, ale warte zachodu :)

   Co ma wstęp do produktu? A to, że gdyby nie fakt, że często łapiemy na drogę coś słodkiego, żeby dać swojemu organizmowi porządnego kopa, to nigdy bym tego batonika nie wzięła. Bo czego można się po nim spodziewać?

Zapach jest trochę dławiąco-alkoholowy. Już wiemy, że zdecydowanie nie jest stworzony dla osób nielubiących tego dodatku w słodyczach. Liczyłam też na jakiś kakaowy aromat, ale niestety :(.
  Batonik został podzielony


na 6 kosteczek, co jest bardzo fajnym rozwiązaniem (szczególnie, że nie dałabym rady zjeść go w całości, ale o tym dalej).  

Smak: Oczywiście zaczęłam po kolei, czyli od czekolady. No więc tak: rozpuszcza się bardzo szybko i dosyć kremowo, ale nie jest w pełni gładka. Ma takie charakterystyczne grudki, jak w tych słabej jakości mikołajach. Ogólnie jest bardzo słodka i trąci alkoholem, prawdopodobnie od nadzienia. Kakao nie ma i nie będzie, czego się spodziewałam.
 Po obgryzieniu czekolady, dokopujemy się do nadzienia. Nie było ono płynne, ani w pełni stałe, takie, jak np. w pawełku, z małymi grudkami. Pierwsze co zalewa nam kubki smakowe, to alkohol a zaraz potem duża fala słodyczy. Serio, mogli już sobie darować ten cukier, szczególnie, że nie pożałowali go w czekoladzie. Gdy już te dwa żywioły przycichną, dociera do nas smak, kojarzący się z mlekiem skondensowanym ( no w końcu etykietka głosi: baton MLECZNY), takie lekko karmelowate mleko. Hmmm powiem Wam, że to nadzienie było nawet smaczne. Wróć, byłoby, gdyby nie ten cukier.

Po trzeciej kosteczce miałam dosyć. Gardło mnie paliło i nie mam pojęcia, czy od cukru, czy alkoholu. Obawiam się, że od tego pierwszego :/. No i ta czekolada mogłaby być lepsza, aczkolwiek, jak na produkt z niższej półki cenowej, daje radę. Na szlaku zdecydowanie bardziej mi smakowało, ale jak człowiek zmęczony, to wszystko staje się smaczniejsze :)


             Gdzie kupiłam: Biedronka
             Cena: 0,99zł 
             Ocena: 5/10 (tragedii nie było, jak będziecie bardzo zdesperowani, to możecie kupić :P)

środa, 9 listopada 2016

GALATELLI Master of Taste strawberry cheesecake

Godzina 5:40 rano, wstałam zbudzona nagłymi domowymi szmerami w postaci niezwykle irytującej melodyjki dochodzącej z 3 telefonów naraz. Budzik. Sekundowe dochodzenie do siebie, przypomnienie sobie podstawowych informacji: jak się nazywam, gdzie mieszkam, kiedy były pierwsze igrzyska olimpijskie (nie pytajcie). Po stwierdzeniu, że chyba już można wstępnie powiedzieć, że jestem obudzona, poczłapałam do kuchni, wykonać jedną z rutynowych, porannych czynności- mycie patelni (na omlet). Szorowałam w skupieniu, ale ale, chwilunia, coś tu jest nie tak. Patrze w okno i widzę... biały armagedon!!! I w tym momencie pomyślałam sobie, jak będzie wyglądał dzień w szkole: co chwila zaglądanie do internetu, by sprawdzić wyniki wyborów przez okno. Taaaa, gdyby jeszcze kogoś dzisiaj ten śnieg obchodził. Wiadomo, co było tematem numer jeden.

Dzisiaj chciałabym zamknąć rozdział związany z lidlowskimi lodami. Smak strawberry cheesecake (sernik truskawkowy),  był ostatnim w mojej zamrażalce. Przyznam szczerze, że podchodziłam do nich 2 razy. Za pierwszym zjadłam, ale szału nie było, dlatego przeleżały sobie, aż rodzice się nad nimi zlitowali. Wtedy też stwierdziłam, że może dam im jeszcze jedną szansę i powiem wam, że nie zawiodły mnie aż tak bardzo.

O konsystencji nie napiszę nic nowego: okropnie zbite, łyżeczka bardzo ucierpiała itd.
   Sam smak na początku był mi bardzo znany. Do tej pory jeszcze nie trafiłam dokładnie, co mi przypominał. Na pewno, czuć było taki zamrożony serek truskawkowy, ze śmietanki, bo była ona tu mocno charakterystyczna. Co do samej truskawki, to nie był to kwaskowaty smak, a mocno słodki.
   Przy kolejnym podejściu wyczułam jeszcze toffi. W zasadzie potem cały smak truskawkowego jogurtu, zmienił się w jogurt o smaku toffi. W tym momencie lody zrobiły się tak pyszne, że miałam problem z oderwaniem się od nich. 
    Kolejnym elementem miały być ciasteczka. Aha, szkoda, że ich nie dostałam. Tak naprawdę były to takie jakby smużki rozdrobnionej masy, zatopione w lodach. Czyli nie były to ciasteczka a... nie wiem, jak to opisać, ale musiałam się nieźle napocić, aby to znaleźć. Co do smaku, to był on bardzo intensywny, maślany, palony, biszkoptowy. Moim zdaniem po prostu pyszne. Konsystencja była wiórkowata (rozdrobnione, okropnie suche kuleczki ciastek), i to mi właśnie przeszkadzało, bo były tak suche, że praktycznie co każdą łyżeczkę tego oto cuda, kasłałam. Naprawdę, nie żartuję.


No cóż, myślę, że mogli się bardziej postarać, szczególnie z tymi ciastkami, bo w smaku, jak dla mnie, były rewelacyjne, ale ich struktura mnie mocno odrzucała. No bo kto chce jeść lody i się nimi dławić? Dziwną rzeczą była też truskawka, która przeszła reformację i zamieniła się w toffi. Co prawda taki wariant dużo bardziej mi smakował, ale jednak dziwnie.

Gdzie kupiłam: Lidl
Cena: 8,99
Ocena: 6/10

Także miłej, białej środy Wam życzę. Pa :*

piątek, 4 listopada 2016

HERSHEY'S Reese's pieces

Hej. Wiem, że w środę powinnam była dodać posta ale tak jakoś zupełnie nie miałam ochoty na słodycze. Być może wiecie o co chodzi, a może nigdy nie doświadczyliście takiego uczucia (słodyczoholicy raczej nie miewają takich problemów), jednak tak właśnie było i sama byłam odrobinę zdziwiona. Mam nadzieję, że ten kryzys nie potrwa długo. A i z dzisiejszym produktem miałam problemy, koniec końców doszłam do wniosku, że nieładnie wobec was jest się tak długo nie odzywać :P. Kto wie ile to by trwało. Mogło się okazać, że już nigdy nic tu nie napiszę (żart).

Dzisiaj mam dla was produkt dosyć ciekawy (przynajmniej jak dla mnie), bo jeden z serii reese's .
Ogólnie te popularne babeczki jadłam i bardzo mi smakowały. Takie słodko zamulające, z domieszką soli. Dla mnie strzał w dziesiątkę. Szkoda, że u nas tego nie ma. Albo może i dobrze się stało, bo przynajmniej nie muszę się martwić o swoją sylwetkę.

Reese's pieces, to drażetki z masłem orzechowym w cukrowej otoczce. Brzmi fajnie, zobaczymy jak im wyszło. Ogólnie z tego co mi wiadomo, nie znajdziecie ich w Polsce.

  Zacznę od czegoś o czym nie da się napisać za dużo. Cukrowa otoczka... myślę, że dla nikogo nie jest ona żadną zagadką. Czy ktoś z tutaj obecnych nie wie jak może smakować? Wszyscy wiedzą? Niemożliwe, kto by się spodziewał?!!! Tak więc, słodka, beż żadnego konkretnego smaku. Resztę sobie dopowiedzcie sami :) (chociaż nie wiem, czy jest tu coś jeszcze do powiedzenia). Nie napisałam nic o zapachu, bo go nie ma ;)
  
Z ogromnym podekscytowaniem czekałam na wnętrze drażetki. Już układałam sobie w głowie ten wspaniały smak, jaki skrywają te cudowne babeczki. Wiecie co? Broń boże nie myślcie o nich! To masło orzechowe nie smakuje jak one. Jest tłuste, mocno fistaszkowe i zbite. W sumie takie zwykłe jak macie w słoiczku. W konsystencji jest identyczne, jak czekolada w m&m's-ach . Szczerze mówiąc, to nie różniło się od m&m's praktycznie niczym (mówię tu o tych z orzechami). Smak jest identyczny! Poważnie. Jak dla mnie ta cukrowa otoczka odrobinę zabijała smak masła i czułam je dopiero, gdy zjadłam ich całą garść naraz. Nie wiem czemu tak się stało. Mam wrażenie, że w mms smaku fistaszka jest dużo więcej. Zawiodłam się i to mocno.
    Całość po pewnym czasie robi się mdląca, ale jest totalnie bez smaku. Pytam się dlaczego? Naprawdę nie rozumiem. W sumie jakbym się bardzo nad tym nie skupiła, to nawet mogłabym nie poczuć masła orzechowego. Powiedziałabym, że jest to zwykła czekolada...

Podsumowując, nie warto wydawać na nie pieniędzy, bo identyczny smak dostaniecie w  m&m's-ach, tych dostępnych w Polsce (orzechowych). No chyba, że bardzo przeszkadza wam chrupanie orzecha. Tylko czy warto? Z tego co widziałam, cena nie jest zbyt pociągająca :/.


Gdzie kupiłam: dostałam w prezencie
Cena: z tego co wiem, to ok 10zł
Ocena: 5/10

Bardzo możliwe, że w przyszłym tygodniu się nie odezwę i z góry za to przepraszam. Papa :*

sobota, 29 października 2016

NESTLE Princessa dark orange

Czy mam coś przeciwko halloween? Zdecydowanie nie. Powiem szczerze, że wręcz uwielbiam towarzyszący temu świętu klimat. Od razu przypominają mi się dawne, tematyczne zajęcia na angielskim, będące coroczną tradycją. Pani nam wtedy przynosiła żelki w kształcie pająków i innych takich :). Kurczę to były czasy. Za to w tym roku w naszej szkole urządzany jest dzień, w którym wszyscy mamy przebrać się w coś halloweenowego, aby nie być odpytywanym na lekcjach.  W takich tematycznych dniach cały korytarz jest niezwykle wesoły, a ta aura ciągnie się do końca dnia.

Ostatni miałam przyjemność opisać wam nową princessę o smaku wiśniowym, w deserowej czekoladzie. Bardzo mi smakowała. Dzisiaj opiszę wam wersję pomarańczową.

Jeśli chodzi o zapach to, jak się spodziewałam po poprzedniej wersji, przypominał on zapach galaretek w czekoladzie. Tym razem pachniało mi cytrynową galaretką (zerk na opakowanie. A powinna być pomarańcz. Oj tam, w końcu cytrus to cytrus tak?).
     Czekolada ma podobny smak, jak poprzednio- niska słodycz, sporo kakao. Była bardzo przyjemna. Jej górna warstwa jest grubsza, niż zwyczajnie. Przez to przyjemnie chrupie i bardzo intensywnie ją czuć. Jeju jak ja bym chciał, aby każdy wafelek tak wyglądał... tymczasem oni tak nam jej skąpią :/.
    Nadzienie również jest wytrawne, kakaowe z minimalną ilością cukru.
Tym razem poczułam też intensywny smak pomarańczowy. Zdecydowanie równoważył się z czekoladą. Nie był tak delikatny, jak w wersji wiśniowej, co dodaje mu plus jeden do oceny.
     Pod koniec jedzenia znowu pojawił się lekki kwasek, jednak był on mniej nachalny niż poprzednio i dzięki Bogu nie pojawiła się tu żadna sól.


 Tym razem jest zdecydowanie  idealnie. Wydawało mi się, że wiśnia była hitem, jednak teraz jej smak poszedł w niepamięć na rzecz tego oto cuda. Jak kiedyś zobaczycie,



to polecam. Szkoda tylko tej małej gramatury :/, bo za szybko się kończy.


         Gdzie kupiłam: Społem
         Cena: 0,89zł za 33g
         Ocena: 9,5/10

Coś za dobre oceny są na tym blogu. Chociaż niedługo może się to zmienić, bo mam w planach twixa white, a białej czekolady nie lubię. Jednak ciekawość wygrywa xd. 
Także do środy :*

środa, 26 października 2016

NESTLE Princessa dark cherry

Powiem tak: dzisiaj krótko, szybko, niedokładnie i bez wstępu, bo przede mną jeszcze dzisiaj dużo do zrobienia, a obok wiernie czeka sobie stosik podręczników. Tak to jest jak wszystko pozostawia się na ostatnią chwilę. Pozostaje tylko życzyć mi powodzenia :)

Ostatnio w telewizji pojawiła się reklama princessy w dwóch nowych wariantach smakowych: w czekoladzie deserowej z pomarańczą i wiśnią. Już wiedziałam, że muszę je mieć. Dzisiaj wzięłam pod lupę wariant wiśniowy.

Co do opakowania to jest strzałem w dziesiątkę- eleganckie i przykuwające uwagę. Myślę, że mało kto przejdzie koło niej obojętnie.

Z wyglądu wafelek różni się od zwykłej princessy tym, że jest ciemniejszy (w końcu czekolada deserowa) i ma na sobie zgrubienia. Po przekrojeniu da się również zauważyć, że górna warstwa czekolady jest o wiele grubsza niż standardowo.
Pachnie identycznie jak galaretki w czekoladzie. W tym przypadku identycznie jak wiśniowa galaretka.

 Co do samego smaku czekolady, to jest tłuściutka, słodka z wyczuwalnym kakao. Zwykła poprawna deserówka.
 Nadzienia jest całkiem sporo.  Tutaj również lekko czuć kakao. Poza tym jest słodkie, ale na bardzo niskim poziomie.
Nie mogę sobie przypomnieć, w którym miejscu czułam tą wiśnie (jadłam go na szybko), jednakże gdzieś byłam. Co prawda spodziewałam się czegoś bardziej intensywnego i wręcz bym powiedziała, że nadawała ona wafelkowi tylko i wyłącznie taką nutkę smakową, nic poza tym, a już na pewno nie wysunęła się na pierwszy plan. W sumie może to i lepiej, bo nie przytłoczyła tak czekolady?
Dodatkowo gdzieś na uboczu pojawił się kwasek i sól. Ta sól mi trochę przeszkadzała, ale tragedii nie było.  
Jak się później okazało w niektórych zgrubieniach czekolady były galaretki. Napisałam "póżniej" bo nie miały praktycznie smaku, odkryłam je tylko dlatego, że poprzyklejały się do zębów i prawdopodobnie były powodem pojawienia się tego kwasku.

Powiem szczerze, że ta limitka im się udała. Nie było cukru, bo było deserowo, tak jak zostało mi obiecane, lekki aromat wiśni dostałam. Czego chcieć więcej? Tylko tego, aby wprowadzono ją na stałe.

 Gdzie kupiłam: Społem
Cena: 0,89zł za 33g
Ocena: 8/10

Przyznaję się bez bicia, że dzisiaj post jest odrobinę chaotyczny, ale mój cały dzień dzisaj tak wygląda. Wybaczcie. Pa :)



sobota, 22 października 2016

NESTLE Corn Flakes choco

 Wiadomo- jako dziecko byłam mniej świadoma tego co robię. Zresztą wszyscy na pewno tak mieliśmy. Jadło się co popadnie, nieważne zdrowe, niezdrowe. Dla nas kiedyś takie pojęcia nie istniały. To co tuczące się "wyskakało" na placu zabaw i zamiast w boczki szło w zapomnienie. Dodatkowo moi rodzice dawali mi co chciałam. Tak właśnie zrodziła się moja miłość do płatków śniadaniowych, która pomimo większej świadomości trwa do dziś. Co prawda nie jem ich na śniadanie, ale tak nadprogramowo, bardzo lubię. Zapewne już się spodziewacie, o czym będziecie dzisiaj czytać.
 
  Nestle cornflakes choco, to produkt, który jakoś niedawno się pojawił, albo dopiero zaczą być reklamowany, bo wcześniej w ogóle nie zwróciłam na niego uwagi. Za czekoladowymi płatkami raczej nie przepadam, tych jednak byłam niesamowicie ciekawa.


Z wyglądu są one identyczne jak zwykłe corn flakesy, z tą różnicą, że sprawiają wrażenie takich... bardziej nadmuchanych. Są koloru brązowego (kto by pomyślał), jedne ciemniejsze, drugie niemalże beżowe. Trochę dziwne, bo nie są oblane polewą czy czymś takim, tylko okalane taką cukrową otoczką (kto jadł gold flakes, ten wie). Może to ona ma taki kolor?

Pierwszy płatek dostał się na język. Cierpliwie czekałam, aż coś się zadzieje, aż coś poczuję. Czekałam, czekałam (no ok trochę przesadzam)... i w tym momencie cukrowa otoczka zaczęła się rozpuszczać. No i oczywiście pierwsze co się wybiło to cukier. Potem był już tylko zwykły płatek o smaku kukurydzianym (takim jak w klasycznych). Gdzie jest moje kakao? Nie poddałam się. Wrzuciłam do buzi większą garść i tym razem je pogryzłam. Faktycznie teraz było czuć kakao. Słabo, ale było. Po dłuższym czasie było odrobinę za słodko, wręcz drapiąco w gardle.

Z mlekiem płatki okazały się dużo fajniejsze, bo zrobiły z niego słodkie kakao, a same były chrupiące i kukurydziane. Dzięki temu nadmierna słodycz gdzieś się zgubiła.

Szczerze mówiąc, dla mnie są to najlepsze czekoladowe płatki jakie jadłam. Fakt kakao było malutko i pod tym względem możecie się zawieść, ale mnie kupiła szczególnie obecność tej otoczki, no i lubię mocno słodkie płatki.


Gdzie kupiłam: Te akurat były dołączone do zwykłych płatków
Cena: jw ^
Ocena: 8,5/10

Możecie się pochwalić jak wam smakowały. Do następnego :)

środa, 19 października 2016

DOBRA KALORIA kokos & orzech

Mam wrażenie, że już od początku się wyróżniałam. Nie chodzi mi tu o wygląd a o charakter. Zawsze byłam cicha, spokojna, podczas gdy moi rówieśnicy biegali po korytarzu jak opętani, łamiąc przy okazji nogi. Potem moja "inność" polegała na tym, że kompletnie wycofałam się z życia społecznego. Teraz na szczęście trochę się zmieniłam i już rozmawiam z ludźmi, ale nie o tym. Nie lubię oglądać filmów!!! Poważnie. Znaczy, na widok przesuwającego się obrazu na ekranie nie dostaje piany, zwyczajnie mnie to nudzi. Nieważne jaki gatunek, jacy aktorzy tam grają, po prostu "niet". Co innego, jeśli chodzi o seriale, ooo tu to już mogę powiedzieć, że jest to nieodzowny element mojego życia. Nie wiem na czym polega różnica. Tak już mam i tyle. Czemu wam to piszę? Bo z góry powiem: wstęp nie ma nic wspólnego z dzisiejszym produktem. Może niektórzy wiedzą, że 24 (chyba xd) października, ma zostać wyemitowany pierwszy, premierowy odcinek 7  sezonu The Walking Dead. Huura!! Wszystko super, ładnie, pięknie, gdyby nie to, iż jestem dopiero na 5 sezonie :'), i muszę wyrobić się przed premierą. życzcie powodzenia (może nie skończę w okularach).


DOBRA KALORIA kokos & orzech, czyli zbita masa z daktyli. Opinie o tym batonie można znaleźć na wielu blogach. Pewnego dnia była na nie promocja w lidlu, a że często odwiedzam ten sklep, toteż szybko stałam się jego posiadaczką. Normalnie nie wiem, czy bym go opisywała, ale akurat nie miałam ochoty na nic "kalorycznego" i zamulającego, jednak w następnej notce postaram się wam strzelić coś nowego :).

Zacznę od opakowania, które jest wręcz urocze. Strasznie mi się podoba. A wy co myślicie? Po bestialskim rozerwaniu "cudownego" plastiku, dociera do nas zapach, który jest... hmmm specyficzny. Szczerze mówiąc, nie wiem co tu czuję, ale na pewno nie kojarzy mi się to z niczym słodkim. Poważnie, mnie zapach jakoś nie zachęca do tego produktu. Dobra, jedziemy dalej.
     W smaku przeważa słodycz z suszonych owoców, a mianowicie daktyli. Z tego co mi się wydaje to z tych "suszków" daktyle są chyba najsłodsze. Było tu też coś jakby zatęchłego. Szczerze mówiąc spodziewałam się czegoś innego, więc na początku trochę mnie wykrzywiło, jednak z każdym kolejnym gryzem było już coraz lepiej i coraz bardziej mi smakowało. Myślę, że musiałam się po prostu do tego smaku przyzwyczaić.
   Nie czułam tu kokosa. Jedyną jego obecność można było zauważuć poprzez wiórki. A nie, poczekajcie! Pod koniec gdzieś się pojawił, ale słabo, słabo. Co do orzecha, to może i gdzieś mi się on przebił, jednak znowu, jak w przypadku kokosa , w życiu bym nie powiedziała, gdyby nie napis na opakowania. Ale w sumie to czy dałoby się osiągnąć wyraźniejszy smak bez sztucznych aromatów? Raczej nie.
   Ogólnie całość pod koniec odrobinkę zasładza, jednak w inny sposób, niż zwykły cukier. Dodatkowo, pomiędzy każdym gryzem czułam sporą ilość soli (bardzo fajnie wszystko uzupełniała, na pewno tu nie przeszkadzała).

     Podsumowując: jak na produkt o takich składnikach, jest zdecydowanie na plus. Polecam wszystkim, którzy lubią się czasem zasłodzić i nie truć jednocześnie. Smacznie i zdrowo ;). Jednak odrobinę brakowało mi tu wyraźniejszego smaku kokosa


Gdzie kupiłam: Lidl
Cena: wydaje mi się, że 2,39zł, ale mogę się mylić
Ocena: 7/10
Skład: daktyle, chrupki zbożowe (mąka kukurydziana, mąka ryżowa), wiórki kokosowe (14%), orzechy nerkowca (5,8%), orzeszki ziemne (3,9%)

Lecę dalej psuć sobie oczy. Do następnego

niedziela, 16 października 2016

RITTER SPORT brombeer joghurt

Jak ja uwielbiam zadawane mi lektury. Dzisiaj męczę jedną z nich: "Syzyfowe prace". Znaczy wiem, że jest to kawałek historii, warto mieć o takich rzeczach pojęcie itd. tylko że moim zdaniem fajnym systemem byłoby, jakby zachęcali uczniów do czytania. Przykładowo, zróbmy tak, że co miesiąc zadają nam jakieś fajne książki a po 2 takich miesiącach wcisną nam dajmy na to te moje "Syzyfowe prace". W ten sposób uczniowie zobaczyliby książki od dużo lepszej strony i być może sięgaliby po nie sami. Po prostu ludziom czytanie kojarzy się z męczarnią, "Krzyżakami" itp. a tak wcale nie jest. Przykro mi się robi, gdy patrze, jak mało osób teraz sięga po lektury a reszta patrzy na nie wręcz z pogardą. Nie wiem, może to ten wiek i w pewnym momencie dorośniemy, tylko że wtedy nie będziemy mieli na to już tyle czasu co teraz. Książki (mim zdaniem) są dużo lepsze od filmów, bo pomimo, że każdy czyta ten sam tekst, to widzimy to na inny sposób. Przykładowo w tekście jest mowa o zamku ale każdy ten zamek będzie widział inaczej (na sposób w jaki mu pasuje). Na ekranach mamy to odgórnie narzucone. Z drugiej jednak strony, jak my, Polacy, mamy czytac, skoro jedna książka kosztuje 40zł?

Dzisiaj mam dla was czekoladę Ritter Sport blomberr joghurt. Przyznam się szczerze, że z marką tą mam styczność dopiero po raz drugi (pierwsza była kokosowa i była przepyszna). Pomyślałam: "Skoro tamta była taka dobra, to ja chcę więcej". I tak oto weszłam w posiadanie tego cudeńka.

Opakowania mi się bardzo podobają, są bardzo oryginalne. Bardzo fajne jest też otwarcie (po przełamaniu czekolada sama się otwiera).
Zapach jest słodkawy i taki jogurtowy. Gdzieś tam przebija się i ta obiecana jeżynka, ale nie powiem, żeby była intensywna.
Co do smaku to zacznijmy od samej czekolady. W konsystencji jest giętka i szybko rozpuszczająca się pod palcami (kto by się spodziewał xd). W smaku słodka, jednak zdecydowanie nie przesłodzona i w sumie nie wiem co jeszcze mogłabym o niej napisać. Kakao nie czułam. Przypominała milkę tylko bardziej wytrawną wersję.
  Dalej mamy nadzienie. Tutaj zacierałam rączki czekając na jakąś bombę smakową. No to tak: jest tłuściutkie, słodkie i lekko kwaskowate. Jogurtu może jako takiego nie było tu bardzo czuć, ale myślę, że chodziło tu o ten kwasek właśnie. Bardzo się zawiodłam, bo nie poczułam tu jeżyn :( a bardzo na to liczyłam. Przebijał się tylko smak czegoś sztucznego, niezidentyfikowanego.
   Po rozpuszczeniu się nadzienia na języku pozostały mi jakieś kuleczki. Co to ma być w ogóle? Po co to tu? Kuleczki te są takie chrupiąco-stare, bez smaku. Nie pasują tu!!! Ja nie wiem po co to tu wepchnęli, ale zniszczyli cala (i tak niewelką po rozczarowaniu z jeżynami) przyjemność!

Ogólnie kostka jest nieprzesłodzona, raczej przyjemna w smaku (dopóki nie zaczyna chrupać),taka... poprawna, jednak za tą cenę liczyłam na odrobinę więcej.



Gdzie kupiłam: przez internet
Cena: 4,69zł
Ocena: 5/10 (za te okropne chrupki i jeżyny, których nie było)

Chciałabym też uprzedzić, że planuję dodawać posty 2 razy w tygodniu: środa, sobota.

Papa ;*



środa, 12 października 2016

GALATELLI Master of Taste Cookie Dought


Myślę, że każdy z was doskonale zdaje sobie sprawę jak to jest upaśc. I nie mówię tu o jakże beznadziejnym i zjawiskowym upadku zarazem, na śliskim chodniku, ale o takim psychicznym. Wiecie- w szkole/ pracy wam nie idzie, ludzie na których liczyliście się od was odwracają, pomimo że całe życie polegaliście tylko na nich. Potem, gdy już (w moim przypadku, albowiem jestem jeszcze uczennicą gimnazjum) lekcje w końcu się skończą biegniesz szybko na autobus, który odjeżdża Ci centralnie przed nosem. Po drodze jeszcze obrywasz kasztanem w łeb (ach ten jesienny urok). Żeby było jeszcze ciekawiej to zaczyna padać deszcz a ty musisz stać na przystanku i z zazdrością podziwiać ludzi, którzy mają kurtki z kapturem. Pytanie tylko co w tym momencie może was uratować? Nie mam pojęcia, ale na pewno cie kłótnia z przyjaciółką. No to może lody? A to się jeszcze okaże.

Ostatnio miałam przyjemność spróbować lodów Master of Taste Peanut butter. Recenzję może już czytaliście, a jak nie to zapraszam: klik.  Dzisiaj przekonamy się, jak radzi sobie jego braciszek (lub siostrzyczka xd) o smaku Cookie Dought, czyli po prostu ciasteczkowym. Zapraszam!!!


Pierwsze co mnie bardzo mocno zaskoczyło, było to, że łyżeczka weszła gładko. Czyżby moja zamrażalka przestała działać? Niee, wszystko jest ok, a więc to te lody... Już wiedziałam, że może być lepiej, niż poprzednio. Jeszcze nie zajrzałam do składu, bo robię to zawsze na końcu (wiecie, żeby nie psuć sobie niespodzianek ;)), więc nie wiedziałam, że na pierwszym miejscu jest śmietana kremówka. Ale po kolei.

Pierwsza łyżeczka i jest!- śmietana kremówka. Czuć skubaniutką od pierwszej sekundy i to bardzo intensywnie. Każdy zna smak bitej śmietany, więc nie będę się tu baardzo rozpisywać. Kolejna w kolejce jest wanilia, która pcha się tuż obok śmietany. Jest ona bardzo przyjemna w smaku- nie taka sztuczna i odpychająca. No niebo w gębie mówię wam. Jednak do tego wchodzi jeszcze cukier. Nie powiem, była go nawet pokaźna ilość, ale myślę, że aż tak bardzo tu nie przesadzili.

 Fajnym rozwiązaniem były maleńkie kawałeczki czekolady, które idealnie niwelowały tutaj słodycz. Teraz trochę o samej czekoladzie, bo oprócz maleńkich, tyci kawałeczków trafiały się też i "kawały". Rozpuszczała się ona baaardzo opornie. W pewnym momencie zniecierpliwiona zaczęłam się zastanawiać, czy nie jest to przypadkiem plastik, jednak gdy już zaczęła się podtapiać, na język spłynęła gorycz (na oko 80% kakao, ale specjalistką nie jestem, więc wybaczcie, jeśli się mylę). Bardzo fajna, dobra jakościowo czekolada.

 Dalej mamy ciastka. Były lekko twardawe i rozpływające się w ustach. w smaku lekko mączne i jajeczne. Tak smakowały takim koglem moglem! Gryząc je pod zębami strzela nam nierozpuszczony cukier. Wiecie co? To mi przypomina surowe ciasto i chyba tak je w dwuch słowach moge opisać. Myślę, że każdy doskonale zna ten smak. Czy lubicie? Ja uwielbiam, zatem było to totalnie "moje" :).

Zdecydowanie ta wersja wygrywa z poprzednią. W takim wypadku chyba muszę wrócić do tamtego posta i trochę im oniżyć ocenę.


Gdzie kupiłam: tydzień amerykański w Lidlu
Cena: 8,99
Ocena: 9/10

Do następnego :*